Każdy z utworów zgromadzonych w tomie Chwila to krystalicznie czysty, precyzyjny i zwarty minitraktat: filozoficzny, metafizyczny, egzystencjalny. Szymborska mówi o sprawach najważniejszych w sposób skłaniający do odkrywczych medytacji i przemyśleń.
Edycja specjalna tomu ilustrowana jest skanami rękopisów i maszynopisów poetki.
Autorka Chwili nie lubiła i nie lubi hałaśliwego eksponowania przeżyć. () W centrum akceptowanego przez siebie sposobu widzenia świata umieściła poetka już dawno temu niepewność, zdziwienie i wiarę w to, iż pytania są istotniejsze od odpowiedzi. Marian Stala
Szymborska postrzega świat jako fascynującą grę przypadku. () Nuta mistrzowska [tych wierszy] wiąże się () z dyskretnym, bezsłownym sposobem przywoływania śmierci. Jest ona wszechobecna i nieunikniona, przerażająca i całkiem swojska, skandaliczna i zupełnie naturalna jak podróż powrotna, jak mara, jak sen, jak cień. Grażyna Borkowska