Autor ukazał, że edukacja integracyjna nie jest czynnikiem dynamizującym rozwój dziecka niepełnosprawnego, nie sprzyja bowiem redukcji narastającego w nim lęku ani osiągnięciu korzystnej pozycji w strukturze klasy, zwiększa natomiast koszty emocjonalne. Efekty edukacji integracyjnej inaczej oceniają nauczyciele prowadzący i wspomagający, a inaczej rodzice. Każda z tych grup wiąże odmienne oczekiwania z tą formą kształcenia. Edukacja integracyjna rzeczywiście „woła o pomoc” profesjonalistów. Praca znajdzie zapewne wielu czytelników. Jest skierowana do specjalistów zajmujących się rehabilitacją i kształceniem osób niepełnosprawnych, pedagogów specjalnych, a także licznej grupy studentów psychologii i pedagogiki oraz rodziców niepełnosprawnych dzieci. Stanowi znaczącą pozycję książkową na temat psychologicznych i pedagogicznych aspektów kształcenia integracyjnego.