Niestabilność rynków finansowych nie jest zjawiskiem nowym. Już w latach siedemdziesiątych XX wieku dostrzeżono potrzebę współpracy w zakresie regulowania rynków wskali światowej, jednak dotychczasowe inicjatywy miały poważnie charakter doradczy, niewiążący. Ostatni kryzys globalny ponownie postawił międzynarodowy system finansowy przed poważnym dylematem: czy pozwolić na dalszą liberalizację i globalizację przepływów kapitałowych, czy też raczej skoncentrować się na ich nadzorowaniu i regulowaniu w większym niż dotąd wymiarze?