Przygotowana przez Monikę Myszor-Ciecieląg edycja listów Antoniego Edwarda Odyńca do Aleksandry Borkowskiej to rzetelnie opracowane źródło wiedzy. Niemniej byłoby pewnym uproszczeniem twierdzenie, że walory tej korespondencji tkwią jedynie w warstwie poznawczej. Nie należy zapominać, że Antoni Odyniec to literat. Jego proza wspomnieniowa przyniosła mu niesłabnące zainteresowanie. Również kreślone przez niego listy, choć niejednokrotnie podejmują codzienne, życiowe problemy, pisane są piękną, literacką polszczyzną. Nie brakuje w nich językowego wyrafinowania, widocznego szczególnie w obszarze prezentowania stanów emocjonalnych. Odyniec – jak wynika z jego prozy wspomnieniowej – był niezwykle wnikliwym obserwatorem. Dowodzi tego również prezentowana korespondencja, w której nietrudno dostrzec Odyńcowe zamiłowanie do szczegółu, barwność opisu, ale także umiejętność żywego, plastycznego przedstawiania prostych spraw, zwykle wymykających się literackim ujęciom. (fragment recenzji wydawniczej) Monika Myszor-Ciecieląg – doktor nauk humanistycznych, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Podyplomowego Studium Edytorstwa Współczesnego na Wydziale Nauk Humanistycznych UKSW w Warszawie, oraz Studiów Podyplomowych IS PAN w Warszawie z zakresu historia sztuki. Obecnie kustosz dyplomowany w Muzeum Narodowym w Warszawie. Autorka wielu artykułów, w tym także edycji listów Wincentego Pola, Stefana Garczyńskiego, publikowanych m.in. w czasopismach: „Kronika Zamkowa”, „Sztuka Edycja. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”, „Colloquia Litteraria”, tomach zbiorowych: Epistolografia w dawnej Rzeczypospolitej, t. III, V. Stypendystka Fundacji Teresy Sahakian przy Zamku Królewskim w Warszawie – Muzeum, Fundacji Lanckorońskich oraz Towarzystwa Historyczno-Literackiego/Biblioteki Polskiej w Paryżu. Główne zainteresowania naukowe: zagadnienia związane z epistolografią XIX i XX w., edytorstwem naukowym literatury XIX i XX w., powiązania literatury romantycznej i młodopolskiej ze sztuką, a także artystami tego okresu.