Analizując dwa odmienne modele dyskursu, obywatelskiego i nieobywatelskiego, Autorka bada dwie różne moralno-polityczne wizje komunikowania: wizję odwołującą się do polityki jako sztuki porozumienia i kompromisu dla dobra wspólnego oraz zakładającą nieunikniony związek polityki z komunikowaniem i planowaniem.
Niezależnie od arcyciekawej części teoretycznej, Barbara Jabłoński w swej monografii prezentuje wyniki badań nad rzeczywistym dyskursem toczącym się w polskich mediach. Innowacyjna analiza prasy łamie istniejące stereotypy i obiegowe poglądy na tematy „obywatelskości” czy „nioeobywatelskości” polskich mediów, mediów przedstawione w zakończeniu „kanony zasad politycznego komunikowania” czynią z monografii interesującą i pożyteczną lekturę.
Praca Barbary Jabłońskiej z pewnością znajdzie wielu czytelników nie tylko w gronie socjologów, dziennikarzy, politologów, studentów masowego komunikowania, lecz także wśród szerszej publiczności zainteresowanej stanem polskiej debaty politycznej.