Potop jest drugą częścią Trylogii, został ukończony w 1886 r. To kolejna powieść historyczna pisana ku pokrzepieniu serc, w której Sienkiewicz ukazuje dzieje najazdu szwedzkiego na Polskę w XVII w., w tym najważniejszy etap najazdu, czyli lata 1655-1657. Autor nie fałszuje wizji historii, ale pragnie podporządkować fakty idei patriotycznej. Sienkiewicz pragnął Potopem wlać otuchę w polskie serca, pokazać, że skoro w przeszłości potrafiliśmy wyjść zwycięsko ze wszystkich opresji, to powinniśmy wierzyć w od rodzenie narodu i wybicie się na niepodległość. Henryk Sienkiewicz (1846-1916) urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił w pisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika Słowo". Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim Trylogia. Pierwsza część pt. Ogniem i mieczem ukazała się drukiem na przełomie 1883 i 1884 r. Potop - druga część Trylogii-powstał w latach 1884-1886, a na przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się Pan Wołodyjowski. W 1896 r. ukazało się Quo vadis - powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych, jak np. Bez dogmatu (1891 r.) i Rodzina Połanieckich (1894 r.). Napisał również m.in. nowele: Sachem, Wspomnienie z Maripozy, Za chlebem, Niewola tatarska, Orso, W krainie złota i powieści historyczne: Krzyżacy (1900 r.), Na polu chwały (1906 r.) czy powieść dla młodzieży: W pustyni iw puszczy (1912 r.)