Ajschylos (525–456) to twórca tragedii greckiej w jej formie literackiej i teatralnej, znany jako jeden z największych poetów religijnych świata, którego interesowały przede wszystkim fundamentalne problemy religijno-moralne, a więc istota bóstwa, sprawy boskiej sprawiedliwości, winy i kary, żyworodnej siły występku oraz problematyka dziedziczenia zbrodni rodowej. Prezentując te fundamentalne prawdy religijno-moralne, ilustrował je przykładami wielkich czynów i wielkich zbrodni, ale znalazł również sposób, by w jego tragediach znalazła odbicie także tematyka z życia zwykłych ludzi: ich nieszczęścia i troski życia codziennego. I tak w jego sztukach mamy świadectwa cierpień dzieci, kobiet i ludzi starych, Greków i obcych, migrantów i tułaczy; wszystkich dotkniętych nieszczęściami losu, wojny oraz niesprawiedliwością ze strony bogów i władców. Otwarty na niedole zwykłych ludzi, potrafił je dostrzec, przedstawić i zrozumieć; wyrazić wobec nich swoją empatię i współczucie. Okazał się też gorącym patriotą, który był w stanie zdobyć się na współczucie wrogom. Ajschylosa zasadnie można więc zaliczyć do prekursorów i twórców kultury europejskiej nie tylko z tego względu, że był genialnym poetą i innowatorem na polu teatru i tragedii, lecz również dlatego, że był także wielkim humanistą, który zauważał w świecie ludzi nie tylko heroiczną wielkość, lecz też rzeczy z pozoru mniej ważne, jednak stanowiące w dużej mierze o istocie naszego człowieczeństwa i europejskiego etosu.