Książka Lidii Bielinis uzupełnia naszą wiedzę na temat wyjątkowo rzadko badanego zagadnienia, jakim jest technologicznie wspomagane uczenie się młodzieży akademickiej. Stanowi przykład opracowania perfekcyjnie zaprojektowanego metodologicznie i niezwykle uczciwego oraz rzetelnego w zakresie zastosowanych procedur naukowego wnioskowania. Autorka, prowadząc swój erudycyjny wywód, jako badaczka zawsze zachowuje niezbędny dystans, bazuje na danych, a jednocześnie śmiało żongluje licznymi nowymi teoriami, takimi jak choćby konektywizm, generatywizm czy smart education. W konsekwencji publikacja ta ukazuje ugruntowany, wiarygodny i kapitalnie udokumentowany obraz znaczeń i sensów nadawanych przez młodych dorosłych procesowi uczenia się podczas zajęć akademickich z wykorzystaniem różnorakich stref cyfrowych (np. portali społecznościowych).