Głównym celem publikacji jest analiza związków i zależności między działalnością twórczą młodzieży szkolnej w cyberprzestrzeni a jej osiągnięciami edukacyjnymi w świetle literatury i własnych badań empirycznych oraz opracowanie teoretycznych podstaw pedagogii twórczości w cyberprzestrzeni w kontekście teorii pedagogiki personalistycznej i praktycznych wskazań pedagogicznych. Praca wpisuje się w pedagogikę kultury, pedagogikę personalistyczną, pedagogikę twórczości, pedagogikę szkolną. Wybraną problematykę badań podjęto przez wzgląd na brak dotychczasowych badań w zakresie działalności twórczej młodzieży w cyberprzestrzeni. Internet i jego rozrastająca się przestrzeń towarzyszą kolejnym pokoleniom już od kilkunastu lat, a mimo to nadal jest to obszar w niedostatecznym stopniu zbadany przez psychologów i pedagogów.